Byłam, jeździłam, kawkę na CPNie wypiłam. To nic, że ręce grabki, a z nosa gil. Nie mogłam sobie odmówić tej radości, mimo 5,8 na termometrze. I nawet czterech jeźdźców po drodze widziałam. Luźnych, nie w grupie. A że jeżdżę sama, to też sama sobie pamiątkową fotkę strzeliłam, o!  Jeszcze nie zakonserwowałam, nie opatuliłam, bo może trafi się znowu taki słoneczny weekend jak dziś. Tak mało do szczęścia potrzeba...